1. Korneadan giren ışınlar, pupilla, mercek ve vitröz maddenin içinden geçtikten sonra, ışığa hassas olan retina tabakasındaki kon ve batone hücrelerine ulaşırlar.
2. Retinada ışık uyarısı elektrik enerjisine dönüştürülerek, görme işlevi başlatılır. Sinir lifleri birleşerek görme sinirini oluştururlar.
3. Optik sinir daha sonra beynin arkasında birincil görme merkezine gelir (oksipital korteks) gelir.
4. Oksipital korteks de şekil, renk ve hareket algısını taşıyan lifler buradan ilgili merkezlere dağılırlar .
5. Burada görsel bilgi, renk, şekil ve hareket algısı olarak üç gruba ayrılır. Daha sonra, hareket algısı, arka akım (Dorsal stream) ile üst paryetal loba, şekil ve renk algısı ön akım (ventral stream) ile alt temporal loba gider. Arka akım nerede?, ön akım ne? sorusunun cevabını veren görsel bilgiyi taşır. Gelen görsel bilgi, beynin yüksek merkezlerinde tanımlanarak tercüme edilir ve görme oluşturulur. Görsel bellek ve dikkat de bu sürecin önemli bileşenleridir.
Bunun sonrasında;
- Tanıma; Ne görüyoruz?, ne kadar uzakta?, ne renk?, hızı nedir?
- Görsel bilgiyi depolama: Görsel hafıza, gelen görsel bilginin ilerisi için kullanımı
- Kıyaslama; Edinilmiş görsel bilgi ile karşılaştırma
- Anlam çıkarma: Yeni ve edinilmiş görsel bilgileri yorumlama
- Uzaysal boşluk da konumlandırma: Ben neredeyim?, eşyalar bize göre nerede?
- Görsel bilgiyi hareket için kullanma: El-göz koordinasyonu, göz-ayak koordinasyonu, göz-vücut koordinasyonu işlemleri oluşur.